Thursday, February 23, 2012

Ang Hiwaga ng Puting Rosas (8)

PART EIGHT (8)

Sacrifice

Labis akong nagtaka sapagkat ang unang pinuntahan nila ay ang ilalim ng hagdanan na aking pinagtataguan.  Dumiretso agad sila upang alisin mga nakatabon sa aking mga damit at nahuli ako.  Siguro may heat detector sila para sa normal body temperature ng tao na thirty-seven degree celcius.  Binitbit ako sa may kuwelyo at ipinakita sa kanilang lider na nakamaskara.  Umiling ito at tinutukan ako ng baril sa ulo.

“Alam mo ba kung nasaan ang secret file?”  tanong sa akin ng bandido.

“Hindi po.  Bata pa po ako kaya wala po akong alam sa computer.”  dagliang sagot ko. 

"Ikaw ba si xpyder?" tanong niyang muli.

"Hindi po."  sagot ko.

"Sino ka bata?  Kaano ano mo may ari ng bahay na ito." nagtanong ulit siya

"Kapatid po ako." sagot ko ulit.

Babarilin na sana ako ng lider nila nang biglang may narinig kaming sumisigaw mula kusina at tumatakbo palabas ng wasak na pintuan.  Umuusok ito.  Binuhusan ng kumukulong tubig.  Alam na ng mga sindikato kung sino may gawa.  Sampung armado ang pinapunta ng lider sa kusina.

Isang katahimikan ang bumalot sa lugar na yun.  Mga senyas ng kamay ginagamit nila sa pag-uusap ng kanilang mga gagawing pag-atake.

Binasag ang katahimikan ng tunog ng electric generator namin sa may kusina.  Dahan-dahan pa rin ang mga armado sa paglusob.

Biglang umilaw ang searchlight sa may kusina.  Halos mabulag ang mga sindikato dahil sa lakas ng liwanag nito at dulot ng suot nilang night vision.  Nangangapang lumabas ang sampu na parang mga bulag.

Muling sumenyas ang lider nila ng panibagong sampung armado na lulusob.  Inalis nila mga suot nilang night vision.

Biglang namatay ang generator at searchlight.  Muling nagdilim ang paligid.

Narinig naming may mga pumapatak na likido sa kusina na ang amoy ay katulad ng gaas o gasolina.  Umapoy bigla ang sampung mga armado.  Tumakbo palabas na naglalagablab.  Ang ilan sa mga nasusunog ay namamaril na ng walang kontrol at natamaan ang kanilang mga kasamahang sindikato.  Pinagbabaril nila ang mga nasusunog upang manahimik.

Sumigaw ang kanilang pinuno: "Ang kailangan lang namin ay ang secret file!!!  Ibigay mo na sa amin!  Kung hindi ay tatadtarin ka namin ng bala sa iyong pinagtataguan!!!"

Tumunog ang aking cellphone at nakita kong nagtext sa cellphone ko ang aking kapatid: "Isuot mo na ang homemade tear-gas mask na ibinigay ko sa iyo.  Ngayon na. Pagnakita mong hindi na sila makakita at nagkakagulo na, tumakbo ka palabas pero sa may likuran ka dumaan."

Hindi ko namalayan na ang mga sindikato ay nakatingin na sa akin habang binabasa ko ang text sa cellphone. Pagtingala ko ay nakaikot na sila sa akin.

Biglang nakita kong may mga lata o canister na gumugulong papunta sa mga sindikato at may mga lumalabas na makakapal na usok.  Tear gas.

Agad-agad kong isinuot ang homemade tear-gas mask.  Nagbasakan ang ilang mga armadong kalalakihan sa pagkahilo dulot ng tear gas.

Sinamantala ko ang pagkakataon at ako ay tamalilis sa may likuran upang tumakbo ngunit may mga sindikato palang nanduon din sa may likuran ng aming bahay kaya nahuli ulit nila ako.

Binitbit muli nila ako sa kanilang lider.  Galit na galit ito na sumigaw:  "Xpyder, lumabas ka na diyan sa lungga mo, papatayin namin ang iyong kapatid kung hindi mo sa amin ibibigay ang secret file na kailangan namin!!!"

Dun ko nakitang lumabas ang aking kapatid na nakaitim ng damit at pantalon.  Nakataas ang mga kamay na sumuko.

"Pakawalan ninyo ang aking kapatid at ibibigay ko sa inyo ang secret file."  Ang salitang binitiwan ni kuya Kirk.

Binitiwan ako ng lider ng sindikato at sinabihan ako ng kuya ko na tumakbo hanggang sa labasan.

"Huwag titigil sa pagtakbo at huwag kang lilingon Lito." bilin sa akin ng aking kuya.

Tumakbo ako ng napakatulin. Hindi ako lumingon katulad ng sinabi ng aking kapatid. Umiiyak ako habang tumatakbo dahil sa lubos kong pagkaawa sa aking kuya.  Narinig ko na lamang ang isang napakalakas na pagsabog. Ang buong bahay namin ang sumabog kasama ng mga sindikatong nasa loob ng aming bahay.

Dumating na ang mga pulis kaya ang ilang miyembro ng sindikato na nakaabang sa labas ay nagkanya kanyang takas. Nakalugmok ako sa may gilid ng aming subdivision.  Umiiyak ako ng makita ako ng mga pulis.

Nagkaroon ng imbestigasyon sa aming subdivision.  Isinama ako sa may police station.  Sinundo ako ng aking tiyahin upang makauwi sa kanyang bahay at duon muli manirahan hanggang college.


Isang trahedya ng buhay ko na hindi ko makakalimutan.  Hindi nakuha ang bangkay ng aking kapatid.  Marahil nasunog o naubos ng malaking pagsabog.  Mga abo na nanduon sa bahay namin ang sinapantaha naming lahat na mga labi niya upang mailibing ng maayos.

Minsan habang naglalakad ako sa may palengke kasama ang aking tiyahin, nakita ko ang aking kuya na nagmamadaling pasakay sa isang jeep.  Alam kong hindi ako nagmamalikmata.  Siya talaga iyon.  Medyo tumaba lang siya.  Ngunit hindi ko na siya naabutan upang masiguradong kapatid ko talaga siya at hindi lang kamukha.  Wala siyang kakambal.  Kaya iyon ay naging palaisipan sa akin kung buhay pa siya o patay na talaga.

Isa sa malaking pagkakamali ko ay ang pabayaan ang aking kuya na harapin ang mga sindikato.  Hindi ko man lang siya natulungan kahit sa mumunting kaparaanan na alam ko.  Ganun din ang hindi ko pagsunod na i-silent mode ang cellphone ko kaya nakita ako ng mga taong iyon na salot ng lipunan.

Maspinili ng kapatid ko na siya ang mamatay kaysa ako ang patayin ng sindikato.  Nagsacrifice din siya para hindi mapasakamay ng mga masasama ang secret file hanggang ngayon.

Ano kaya yung sinasabi nilang secret file?  Ano ba kaugnayan nyun sa pakikipaglaban ng aking kapatid sa mga sindikato?  May nakakaalam ba ng kanyang ginawang kabayanihan para sa buong mundo kung bakit hindi tuluyang bumagsak ang lahat na ekonomiya at nakabangon tayo sa pansamantalang krisis na ating pinagdaanan?

Minsan natuklasan ko na ang secret file pala ni kuya Kirk ay itinago niya sa napakasimpleng kaparaanan na kung tawagin ay digital steganography.

Napakarami ang naituro sa akin ni kuya Kirk na mga survival technique/strategy bago siya lumisan.  Tila inihanda na niya ako na pasukin ang yungib ng kamatayan at lugar ng kababalaghan kahit hindi niya alam ang diary ni lolo Tacio.

>>> PART NINE (9)

PART | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | >>>

No comments:

Post a Comment